Kedua-dua T3 dan T4 digunakan untuk merawat kekurangan hormon tiroid (hipotiroidisme). Kedua-duanya diserap dengan baik oleh perut, jadi boleh diberikan melalui mulut. Levotiroksina ialah nama farmaseutikal bagi versi buatan T4, yang dimetabolismekan lebih perlahan daripada T3, dan oleh itu, biasanya hanya memerlukan pengambilan sekali sehari. Hormon tiroid kering semula jadi berasal daripada kelenjar tiroid khinzir, dan merupakan rawatan hipotiroid "semula jadi" yang mengandungi 20% T3 dan kesan T2, T1 dan kalsitonin. Juga tersedia ialah gabungan sintetik T3 /T 4 dalam nisbah berbeza (seperti liotriks) dan ubat-ubatan tulen-T3 (INN: liothyronine). Natrium levotiroksina biasanya merupakan rawatan pertama yang dicuba. Sesetengah pesakit merasakan mereka lebih baik dengan hormon tiroid yang kering; walau bagaimanapun, ini berdasarkan bukti anekdot, dan ujian klinikal tidak menunjukkan sebarang faedah berbanding bentuk biosintetik.[9] Tablet tiroid dilaporkan mempunyai kesan yang berbeza yang boleh dikaitkan dengan perbezaan sudut kilasan yang mengelilingi tapak tindak balas molekul.[10]

Tironamina belum mempunyai kegunaan perubatan lagi, walaupun penggunaannya telah dicadangkan bagi induksi terkawal hipotermia, yang menyebabkan otak memasuki kitaran perlindungan; dalam hal ini, berguna dalam mencegah kerosakan semasa kejutan iskemia.

Tiroksina sintetik pertama kali berjaya dihasilkan oleh Charles Robert Harington dan George Barger pada 1926.

Formulasi

Kebanyakan orang dirawat dengan levotiroksina, atau hormon tiroid sintetik yang serupa.[11][12][13] Polimorf yang berbeza bagi sebatian mempunyai keterlarutan dan potensi yang berbeza.[14] Selain itu, suplemen hormon tiroid semula jadi daripada tiroid kering haiwan masih tersedia.[13][15][16] Levotiroksina mengandungi T4 sahaja, dan oleh itu, sebahagian besarnya tidak berkesan untuk pesakit yang tidak dapat menukar T4 kepada T3.[17] Pesakit sebegini boleh memilih untuk mengambil hormon tiroid semula jadi kerana ia mengandungi campuran T4 dan T3,[13][18][19] atau sebagai alternatif, mengambil bahan tambahan dengan rawatan T 3 sintetik.[20] Dalam kes ini, liotironina sintetik lebih disukai kerana perbezaan potensi antara produk tiroid semula jadi. Sesetengah kajian menunjukkan bahawa terapi campuran memberi manfaat kepada semua pesakit, tetapi penambahan liotironina mengandungi kesan sampingan tambahan, dan ubat harus dinilai secara individu.[21] Sesetengah jenama hormon tiroid semula jadi diluluskan oleh FDA, tetapi ada yang tidak.[22][23][24] Hormon tiroid biasanya diterima dengan baik.[12] Hormon tiroid biasanya tidak berbahaya kepada wanita hamil atau ibu menyusu, tetapi harus diberikan di bawah pengawasan doktor. Malah, jika seorang wanita yang mengalami hipotiroidisme tidak dirawat, bayinya berisiko lebih tinggi untuk mengalami kecacatan kelahiran. Apabila hamil, wanita yang mempunyai tiroid yang lemah juga perlu meningkatkan dos hormon tiroidnya.[12] Satu pengecualian ialah hormon tiroid mungkin memburukkan lagi keadaan jantung, terutamanya pada pesakit yang lebih tua; oleh itu, doktor boleh memberi pesakit dos yang lebih rendah dahulu dan meningkat sehingga dos yang lebih besar untuk mengelakkan risiko serangan jantung.[13]